YOK ARTIK DEMEYÝN! AYVANIN KURDU ÝÇÝNDEN.

Türkiye Þeker Fabrikalarý A.Þ.’ye (Türk Þeker) ait fabrikalar özelleþtiriliyor ve toplumun duyarlý her kesiminden haklý tepkiler gelirken, en fazla tepki göstermesi gereken Türk Þeker’in sesi duyulmuyor. Merak uyandýran bu durumun neden kaynaklandýðý anlaþýlmak istediðinde, doðal olarak öncelikle Türk Þeker’in Yönetiminde kimler olduðuna bakýlmasý gerekiyor.

Türk Þeker’in ana sayfasýndan Yönetim Kurulu Üyelerine baktýðýmýzda karþýmýza aþaðýdaki liste çýkýyor:

Yönetim kurulunda yer alanlarýn eðitimleri, konuya sadece idari ve ticari açýdan bakabilecek nitelikte. Yönettikleri þirketin, þeker üretimi için kullandýðý pancarýnýn ne özelikte, nasýl bir bitki ve tarýmsal önemi konusundaki bilgilerinin düzeyi göz ardý edilebilir. Ancak aslen görev aldýklarý kurumlarýna ve görevlerine bakýldýðýnda, sadece Türk Þeker’e ait fabrikalarýn özelleþtirilmesine bizzat Türk Þeker’in karþý çýkmamasýnýn deðil, niye özelleþtirildiðinin, tartýþýlacak birçok yönü olmasýna karþýn, görece konuyla ilgili taraflardan oluþan  Þeker Kurulunun niye kapatýldýðýn da cevabý da ortaya çýkýyor.

Bu yapý ve ortaya çýkan durum, ne yazýk ki bize Osmanlý borçlarýnýn tahsili için kurulan ve toplanacak vergileri kendi adýna tahsil eden Duyuni Umumiye’yi hatýrlatýyor. Özelleþtirme Ýdaresi Baþkan ve Baþkan Yardýmcýsý, üst düzey kamu bürokratlarý ile kurumlarýna tahsilât peþinde (!) Maliye Bakaný Aðbal 40 kere düþündüðünü söylese de, çok fazla söze gerek yok, söz ve karar halkýn, vicdanlarýn ve er veya geç kýrk birinci sözü söyleyecek köyün olacak.

Bütün bunlar yaþanýrken, ülkede ithalatýn önüne geçip, Türk üreticisini kalkýndýracaðýz diyerek ‘’Milli Tarým Projesini’’ kamuoyuna duyuran Gýda Tarým ve Hayvancýlýk Bakanlýðý’nýn bu özelleþtirme konusunda ne düþündüðü de ciddi bir merak konusudur. Þeker fabrikalarýnýn özelleþtirilip, þeker gibi stratejik bir üründe dýþa ve çokuluslu þirketlere baðýmlý hale getirilmemiz, “Milli Tarým Projesi” ile ne kadar uyumludur?

Üniversitelerin, bilim insanlarýnýn sessizlikleri, üzerlerindeki baskýlar nedeniyle bir yere kadar anlaþýlsa bile, üretici örgütlerinin sorunu “kýtlama þekerin gerekliliði tadýnda” görüp, en büyük zararý görecek çiftçi adýna ricada bulunacaklarýný ifade etmeleri, umutsuzluklarý daha da artýrmaktadýr.

Þunu bir kez daha ifade etmek isteriz ki; uzun yýllar önce büyük özveri ile kurulmuþ ve þeker üretimi yapmanýn yaný sýra bilimsel çalýþmalarý da bünyesine alarak ülke tarýmýna sunduðu önemli hizmetlerle ülke ekonomisine katkýda bulunmuþ þeker fabrikalarýnýn yok edilmesi kabul edilemez.

Neo-liberal politikalarýn bir uzantýsý olan “özelleþtirme” canavarý deðerlerimizi birer birer yok ediyor.

Bu talan nereye kadar sürecek?

Ýþte bu soruyu kimse yanýtlayamýyor.